Powstanie warszawskie na miarę naszych czasów

PiS zrobiło z siebie powstańców warszawskich. PO obsadzono w roli Niemców gdzie dziadek z wermachtu Donalda Tuska legitymizować miałby taką analogię, a Leszek Miller jak znalazł zrozumiał powiew historii i nie przyłączył się ani do jednych ani do drugich, wyemigruje na lewobrzeżną Warszawę i będzie obserwował jak Sowieci w 44-tym. Chłopy z PSL jak to chłopy. Szmuglują i pędzą bimber, bo im jest serdecznie obojętne, która armia zwycięży, przecież każda armia piła, pije i pić będzie. Więc zawsze będą potrzebni.



A cywile z WWS (Warszawskiej Wspólnoty Samorządowej, którzy są odpowiedzialni za całe referendum) "korzystający z prawa wyboru" z chęcią nakłanialiby do pozostania w piwnicach gdyby nie to, że mają świadomość tego, że jak Warszawę oddadzą partyjniakom to z miasta nie zostanie kamień na kamieniu. I najchętniej by wykopali wszystkich razem do kupy ew. zamknęli na jakiejś ograniczonej przestrzeni (Basen Narodowy?) by w końcu się wzajemnie wykończyli i dali w spokoju funkcjonować normalnym ludziom.

Ale żarty na bok.

Powyższa analogia wbrew chichom śmichom dość dobrze oddaje sytuację w Warszawie.
Polaryzacja sceny politycznej, robienie w gruncie rzeczy z obywatelskiego referendum wojny partyjniackiej na pewno referendum nie służy. Natomiast dobrze robi zarówno PO jaki i PiS-owi. Taka polaryzacja wzmacnia te dwie partie i daje złudzenie, że nie ma alternatyw dla nich.

Nic bardziej nie wqrza jak to, że tak naprawdę wszystkie te partie traktują Warszawę i samorząd jak łup polityczny i okazję do obsadzenia swoimi całej masy stanowisk. Podporządkowują lokalne interesy (vide. janosikowe) swojej wydumanej wielkiej polityce. W nosie mają mieszkańców gdy w grę wchodzi zarządzanie dużymi pieniędzmi, więc partie stosują wszystkie paskudne chwyty byleby i tu opanować budowę chodników, sadzenie parków, czy budowę przedszkoli, bo ważne kto je i za ile ma budować, bo do robienia wielkiej polityki są potrzebne wielkie pieniądze.
Pytanie, czy nie czas na to, by byty niezależne od partii politycznych czyli lokalne ugrupowania w końcu zadbały o swoje małe ojczyzny i wykopały tę "wielką politykę" z jej wielkimi brudami i paskudnymi zagrywkami, które nie uznają, żadnych świętości, bo mam wrażenie, że jakikolwiek nie będzie prezydent z nadania partyjnego, lepiej mieszkańcom Warszawy to już było.